Franklin Delano Roosevelt – prezydent (nie)biednych ludzi
Franklin Delano Roosevelt postrzegany jest opinię publiczną jako wybitny prezydent USA, który powstrzymał wielki kryzys, dbał o dobro najbiedniejszych obywateli oraz który pokonał największego potwora XX wieku – Adolfa Hitlera. Problem tkwi w tym, iż w rzeczywistości wszystkie te zasługi, może poza pokonaniem Niemiec, są zdecydowanie nietrafne.
Szczególnie nietrafna jest teza, która mówi o Roosevelcie, jako o prezydencie zwykłego, szarego i ubogiego Amerykanina, co w swojej książce “Roosevelt – człowiek Wall Street” – w Polsce wydanej przez Wydawnictwo Wektory – udowadnia Anthony Sutton, ekonomista, historyk sowietolog.
Papiery na Roosevelta
Sutton podzielił swoją książkę na kilkanaście rozdziałów, w których wyjaśnia poszczególne związki F.D. Roosevelta z Wall Street oraz ludźmi bezpośrednio z nią powiązanymi, jest ona również ułożona chronologicznie, przez co możemy poznać najpierw pierwsze kroki Roosevelta w świecie biznesu, a na końcu jego poczynania podczas prezydentury w latach 30.
Książka ukazuje też inną twarz prezydenta USA, biznesmena, który nie cofnie się przed niczym, aby osiągnąć zysk i wykorzystać sytuację. Najbardziej rzucającym się w oczy przykładem takiego zachowania jest wykorzystanie hiperinflacji w Niemczech przez spółkę prowadzoną przez Roosevelta w latach 20. Dochodziło wręcz do tego, że wykupywała ona nieruchomości w Republice Weimarskiej za bezcen.
Poza owym przykładem przedstawiona jest cała biznesowa historia prezydenta, poparta dokumentami oraz prywatnymi korespondencjami i to jest właśnie jedną z dużych zalet tego opracowania. Na poparcie każdej ze swoich tez Sutton przywołuje konkretne dowody, najczęściej sprawozdania, dokumenty oraz listy, które potwierdzają to o czym pisze, co czasami może wprowadzić czytelnika w szok, ze względu na powagę niektórych spraw.
Książka śledzi również powiązania rodziny Roosevelt i Delano z bankierami z Wall Street, co potwierdza pozycję Franklina D. Roosevelta już na początku jego kariery.
„Kupowanie” prezydenta
Zagłębiając się dalej w lekturę odkrywamy zamiary największych graczy z Wall Street, którzy nieraz sponsorowali kampanie Partii Demokratycznej czy Republikańskiej, w zależności od tego, który kandydat był „ich”.
Kiedy Henry Hoover, uważany za liberalnego prezydent, który de facto rozpoczął erę regulacjonizmu w USA, postanowił nie przyjmować skrajnie korporacyjnego planu bankierów, Wall Street zdecydowało się przeznaczyć środki na zaufanego człowieka, jakim w owym czasie był Roosevelt.
Bankierzy chcieli przede wszystkim umocnić swoją pozycję poprzez zwiększenie regulacji, które skutecznie wyniszczyłyby ich konkurencje i dokładnie ten plan został zrealizowany za prezydentury F.D. Roosevelta, a to wszystko znajduje potwierdzenie w dokumentach przytaczanych przez autora, których pełen indeks znajduje się na końcu książki.
Oczywiście nie odbyło się też bez wad, książka miejscami przytłacza ilością nazwisk oraz danych, przez co czytelnik może łatwo zgubić wątek, których – w mojej ocenie – autor wprowadził za wiele, co pomimo uporządkowanej konstrukcji powoduje miejscami chaos.
Niemniej jednak jest to fachowo napisane, pełne źródeł opracowanie dotyczącego jednego z najważniejszych ludzi XX wieku i jego powiązań ze środowiskami finansowymi. Przedstawia nam zupełnie inny obraz Roosevelta niż robi to mainstream, co akurat może prowadzić do syndromu wyparcia przez czytelników popierających politykę prezydenta w owym czasie. Lektura godna polecenia dla pasjonatów historii, geopolityki oraz ekonomii.
Mateusz Rottermund
Książka jest dostępna do zamówienia na stronie Wydawnictwa Wektory.
Przekaż wieści dalej!
Kontrrewolucja.net
Zespół portalu Kontrrewolucja.net. Kontakt: kontrrewolucja.net@gmail.com. Jeśli chcesz na wesprzeć, możesz zrobić to za pomocą zrzutki w tym linku: https://zrzutka.pl/fb6n3f
Więcej artykułów autora - Strona autora
Śledź mnie na:
