św. Maksymilian Kolbe w Auschwitz
28 maja 1941 franciszkanin Maksymilian Maria Kolbe trafił do niemieckiego obozu KL Auschwitz. Tam oddał życie za jednego ze współwięźniów, a sam do ostatnich chwil podtrzymywał wszystkich na duchu wytrwałą modlitwą. W 1982 r. ojca Kolbego ogłoszono świętym.
Pochodzący ze Zduńskiej Woli przyszły święty urodził się w rodzinie ubogich tkaczy jako Rajmund Kolbe. Jako nastolatek podążając za głosem powołania zapragnął zostać franciszkaninem i wstąpił do tzw. małego seminarium. Przyjmując suknię zakonną przybrał imię Maksymiliana. Ukończył studia w Rzymie, zdobywając doktorat z filozofii. Wkrótce rozpoczął wykłady w krakowskim seminarium, które przerwał z powodu gruźlicy płuc.
Mając na celu „nawrócenie i uświęcenie wszystkich pod opieką i za przyczyną Niepokalanej”, Kolbe założył jeszcze w Rzymie stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej. Wkrótce, już w Krakowie, a później w Grodnie, zaczął wydawać miesięcznik „Rycerz Niepokalanej”. Z inicjatywy franciszkanina pod Warszawą powstał w 1927 klasztor w Niepokalanowie, istniejący do dziś. Niepokalanów był również ośrodkiem wydawniczym i centrum ewangelizacji przy pomocy katolickich mediów.
W czasie okupacji niemieckiej ojciec Kolbe został aresztowany, a 28 maja 1941 r. trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Podczas jednego z apeli (najprawdopodobniej w lipcu) dobrowolnie zgodził się zająć miejsce jednego z więźniów, ojca dwojga dzieci, i ponieść śmierć głodową. Przebywając wraz z innymi skazanymi na śmierć do końca modlił się wraz z nimi i podtrzymywał ich na duchu. 14 sierpnia 1941, po ponad dwóch tygodniach, Niemcy stwierdzili, iż Kolbe wciąż żyje i ostatecznie podali mu śmiertelny zastrzyk z fenolu. Maksymilian Kolbe został beatyfikowany w 1971 przez papieża Pawła VI, a następnie kanonizowany w 1982 r. przez Jana Pawła II.
MGOT/wiki, archidiecezja.lodz.pl
Przekaż wieści dalej!