Św. Elżbieta Aragońska
Kościół celebruje dziś wspomnienie św. Elżbiety Aragońskiej, zwanej też Elżbietą Portugalską przez wzgląd na fakt, iż była królową tego kraju. Żyła w bojaźni i miłości Bożej, mimo trudnego małżeństwa z niewiernym mężem-awanturnikiem nigdy nie porzuciła wiary ani rodziny.
Elżbieta przyszła na świat w 1271 r. jako córka Piotra III, monarchy aragońskiego. Imię Isabel (portugalski odpowiednik Elżbiety) otrzymała na cześć swojej ciotecznej babki, św. Elżbiecty Węgierskiej z Turyngii. Jako dwunastolatka została zaręczona ze starszym o 10 lat królem Portugalii, Dionizym I. Kilka lat później para wzięła ślub. Niestety, małżeństwo nie było szczęśliwe. Dionizy był przeciwieństwem skromnej i pobożnej żony – wdawał się w awantury i nie stronił od zabaw, miał również nieślubne dzieci. Młoda królowa cierpliwie znosiła wybryki męża, oddając się modlitwie i innym praktykom religijnym. Wkrótce urodziła Dionizemu córkę Konstancję oraz syna Alfonsa. Dorosły Alfons, obawiając się, iż tron zostanie mu odebrany przez bękarta, wypowiedział wojnę ojcu. Interwencja Elżbiety uratowała wówczas kraj przed bratobójczą wojną. Królowej kilkakrotnie udało się wpłynąć na porywczego męża, powstrzymując konflikty zbrojne m.in. z władcą Kastylii. Stąd Portugalczycy nazywali ją Aniołem Pokoju.
Po śmierci męża królowa-wdowa poświęciła się życiu w klasztorze klarysek, choć nie przyjęła ślubów, by nie ograniczać tym samym swoich możliwości w działaniach charytatywnych (klaryski ślubują ubóstwo). Ufundowała wiele świątyń i klasztorów. Po śmierci jej ciało nie poddało się rozkładowi. Papież Leon X uczynił Elżbietę błogosławioną, kanonizacji królowej dokonał Urban VIII. Św. Elżbieta Aragońska jest wzywana przez udręczonych z powodu wojny.
MGOT/wiki, brewiarz.pl
Przekaż wieści dalej!