Święty Dominik Savio

Dzisiaj obchodzimy wspomnienie św. Dominika Savio. Jest on patronem dzieci i młodzieży, ministrantów, matek spodziewających się dziecka – szczególnie w ciąży zagrożonej – oraz małżeństw starających się o potomstwo.
Święty Dominik Savio urodził się 2 kwietnia 1842 roku w Riva di Chieri w okolicy Turynu i w tym samym dniu przyjął chrzest. Niebawem cała rodzina przeniosła się do Murialdo. Dominik uczęszczał tam do szkółki prowadzonej przez miejscowego proboszcza, a następnie do szkoły w Castelnuovo d`Asti. Chłopiec już w wieku 5 lat służył do Mszy świętej, w czym nie przeszkadzały mu znaczna odległość od kościoła oraz niekorzystne warunki pogodowe. – Nie jestem sam. Jest ze mną Najświętsza Maria Panna i mój Anioł Stróż – odpowiedział pewnego razu, pytany o to czy nie boi się chodzić sam tak daleko.
Dominik przyjął pierwszą Komunię Świętą 8 kwietnia 1849 r. w Wielkanoc. Była to niecodzienna sytuacja i wyraz odwagi jego proboszcza, ponieważ w tamtych czasach do sakramentu pokuty i Eucharystii dopuszczano dzieci w znacznie późniejszym wieku.
„Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw, aby zawsze było twoim. Jezu i Maryjo bądźcie zawsze moimi przyjaciółmi. Błagam Was, abym raczej umarł, niż bym miał przez nieszczęście popełnić choć jeden grzech” – te słowa to akt ofiarowania się Matce Bożej Niepokalanej, który św. Dominik Savio złożył na jej ołtarzu po generalnej spowiedzi i Komunii Świętej. W wieku 12 lat został przyjęty przez św. Jana Bosko do oratorium na Valdocco. Następnie w 1856 roku, wraz z kilkoma kolegami, św. Dominik założył młodzieńczy apostolat dobrego przykładu. Chłopak był znany w Oratorium jako gorliwie praktykujący. Nigdy nie zaniedbywał okazji do modlitwy. Otrzymał m.in. dar kontemplacji, ekstazy oraz inne nadprzyrodzone zdolności.
Późną jesienią 1856 roku u Dominika zdiagnozowano zaawansowaną chorobę płuc. 9 marca 1857 roku, kiedy ojciec czytał mu modlitwy o dobrą śmierć, chłopiec zawołał: „Do widzenia, ojcze! Do widzenia! O, jakie piękne rzeczy widzę!” – po czym zmarł.
Beatyfikowany został w 1950 roku przez papieża Piusa XII, zaś cztery lata później ogłoszono go świętym Kościoła.
Maj/Wiki
Przekaż wieści dalej!