Pierwsze zwycięstwo Cristeros
Dziś przypada 89. rocznica pierwszego zwycięstwa meksykańskich Cristeros (Chrystusowców) nad siłami antyklerykalnego rządu. Okres walk pomiędzy nimi, znany także jako Cristiada, przypadł na lata 1926-1929. W starciach zginęło 90 tys. osób.
W Meksyku już po uzyskaniu niepodległości w 1821 roku dochodziło do prób liberalizacji i sekularyzacji. Pierwsze demokratyczne rządy wprowadziły w tym kraju antyklerykalne prawo, które jednak w 1834 zostało zniesione przez Antonia Lópeza de Santa Anna, który stał się dyktatorem. Kolejne próby sekularyzacji podejmował Benito Juárez, liberalny polityk indiańskiego pochodzenia. Kościół sprzeciwił się zmianom zapisanym w konstytucji oraz wydał ekskomunikę na wszystkich, którzy poparli reformy. Doszło do walk pomiędzy liberałami i konserwatystami. W 1861 przy pomocy USA wojska Juareza rozbiły i wypędziły rebeliantów z kraju. Wygnańcy zaapelowali do papieża, Francji oraz Hiszpanii o pomoc w walce.
Antyklerykalne reformy zostały cofnięte dopiero w 1876 roku, gdy do władzy doszedł dyktator Porfirio Diaz. W XX wieku młodzi liberałowie nawoływali do obalenia konserwatywnego ustroju, zniesienia władzy Kościoła i przyznania ziemi rolnikom. Walka społeczna przekształciła się w rewolucję, trwającą do 1916 roku. W jej wyniku władzę przejęli radykałowie. Rok po zakończeniu walk przyjęto konstytucję ustanawiającą Meksyk państwem demokratycznym. Znosiła ona nadzór Kościoła nad szkołami a nawet zakazała procesji religijnych i Mszy na zewnątrz. Nowe prawo wprowadzano stopniowo. W 1926 roku prezydent Plutarco Elías Calles przyspieszył proces sekularyzacji, co doprowadziło do wybuchu Cristiady. Powstanie było wymierzone przeciwko antykościelnym postanowieniom konstytucji z 1917 roku oraz działaniom rządu.
Początkowo opór Cristero miał charakter pokojowy. Następnie jednak przerodził się w drobne potyczki. Biskupi katoliccy wezwali do bojkotowania rządu, nauczyciele odmawiali uczenia w świeckich szkołach, zaniechano nawet korzystania z transportu publicznego. Od stycznia 1927 toczyły się regularne walki. Rebelianci nazwali się Cristeros, gdyż uznali, że walczą w imieniu i o sprawę Chrystusa. Konflikt zakończyły dopiero mediacje podjęte przez amerykańskiego ambasadora Dwighta W. Morrowa. Dzięki ustępstwom obu stron zawarto umowę przywracającą katolikom prawa odebrane przez konstytucję z 1917 roku. 27 czerwca 1929 po raz pierwszy od trzech lat w Meksyku zabrzmiały dzwony kościelne.
Maj/wiki
Przekaż wieści dalej!